کاش …کاش دلها آنقدر پاک و خالص بودند که دعا ها قبل از پایین آمدن دست ها مستجاب می شد …کاش آسمان حرف کویر را می فهمید و اشک خود را نثار گونه های خشک کویر می کرد …کاش واژه حقیقت آنقدر با لبها صمیمی بود که برای بیان کردن آن نیازی به شهامت نبود … کاش مهتاب با کوچه های تاریک آشنا بود … کاش بهار آنقدر مهربان بود که باغ را به دست خزان نمی سپرد …و ای کاش دوستی به قدری حرمت داشت که شکستنش به این زودی ها رخ نمیداد … .